1ο Νηπιαγωγείο Ωραιοκάστρου: Γιορτή του πατέρα

Πολλές φορές έχω ακούσει κάποιον πατέρα να παραπονιέται "καλά μόνο γιορτή της μητέρας, για το μπαμπά δεν έχει τίποτε;"

Κι όμως υπάρχει η Ημέρα του πατέρα ή Γιορτή του πατέρα η οποία είναι ετήσια κινητή εορτή, και γιορτάζεται παγκοσμίως κάθε χρόνο την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου, αν και σε ορισμένες χώρες η ημερομηνία μπορεί να διαφέρει. Στην Αυστραλία γιορτάζεται την πρώτη Κυριακή κάθε Σεπτέμβρη ενώ η Εκκλησία τιμά την Ημέρα του πατέρα, κατά την κινητή εορτή του Αγίου Πνεύματος.

Η Παγκόσμια Ημέρα του Πατέρα καθιερώθηκε στις 19 Ιουνίου 1910. Η καθιέρωση της Παγκόσμιας Ημέρας του Πατέρα οφείλεται στην Αμερικανίδα Σονόρα Σμαρτ Ντοντ, που θέλησε να τιμήσει τους πατεράδες όλου του κόσμου με μια γιορτή ανάλογη με την Ημέρα της Μητέρας.
Η Ντοντ το έκανε για τον πατέρα της Γουίλιαμ Τζάκσον Σμαρτ, βετεράνο του Αμερικανικού Εμφυλίου, που ανέθρεψε μόνος του τα 6 παιδιά της οικογένειας - όταν η γυναίκα του πέθανε στάθηκε γι΄αυτά μάνα και πατέρας.

Στις δεκαετίες που πέρασαν ο ρόλος του πατέρα στην οικογένεια έχει αλλάξει ριζικά, δεν είναι πλέον μόνη του υποχρέωση να φέρνει χρήματα στο σπίτι και να πηγαίνει τα παιδιά βόλτα την Κυριακή. Η συμμετοχή του στο μεγάλωμα τους και πολλές φορές στις υποχρεώσεις του σπιτιού, είναι κάτι που αποτελεί ανάγκη και πολλές φορές σφοδρή επιθυμία του. Οι στερεότυπες αντιλήψεις περασμένων χρόνων περί πλήρους ωραρίου φροντίδας των παιδιών από τη μαμά και μειωμένη συμμετοχή από τον πατέρα έχουν αλλάξει. Είναι γεγονός ότι τα παιδιά για να μεγαλώσουν και να αναπτυχθούν ομαλά ψυχοσωματικά, χρειάζονται και τους δύο γονείς τους, ο ρόλος τους πλέον στην οικογένεια είναι ισότιμος. Σήμερα όλοι οι μεγάλοι ψυχολόγοι έχουν τονίσει τη σημασία που έχει για το παιδί, η αρμονική σχέση με τον πατέρα του και κυρίως στο ρόλο που παίζει αυτός για την εδραίωση του συναισθήματος της ασφάλειας στη ψυχή του παιδιού. Παραθέτω τη γνωστή ρύση του Ζίγκμουντ Φρόυντ: "Δεν μπορώ να σκεφθώ καμία άλλη ανάγκη στην παιδική ηλικία, τόσο δυνατή όσο η ανάγκη της πατρικής προστασίας". Αλλά και το παρακάτω κείμενο που αναφέρεται στο πως σκέφτεται ένας άνθρωπος για τον πατέρα του σε κάθε ηλικία, πόσο αληθινό είναι!!..

4 ετών: Ο μπαμπάς μου μπορεί να κάνει τα πάντα!

7 ετών: Ο μπαμπάς ξέρει τόοοσα πολλά!

8 ετών: Ο μπαμπάς μου δεν ξέρει τελικά και τόσα πολλά.

12 ετών: Ο μπαμπάς μου δεν ξέρει τι του γίνεται.

14 ετών: Ο πατέρας μου; Άσε καλύτερα!

21 ετών: Ωχ πάλι αυτός μπροστά μου!

25 ετών: Κάτι ξέρει για το θέμα ο πατέρας μου αλλά όχι και πολλά πράγματα.

30 ετών: Θα πρέπει να μάθω τι ξέρει ο πατέρας μου για το θέμα.

35 ετών: Πριν αποφασίσουμε ας ζητήσουμε και τη γνώμη του μπαμπά.

50 ετών: Τι άραγε να πίστευε ο πατέρας γι΄ αυτό;

60 ετών: Τελικά ο πατέρας μου είχε τεράστια εμπειρία!

65+ετών: Α, ρε πατέρα! Μακάρι να ζούσες και να μιλούσαμε σήμερα οι δυο μας! – Ανώνυμος

Έτσι κι εμείς με τα παιδιά αποφασίσαμε να τον τιμήσουμε και να φτιάξουμε γι΄αυτόν μια καρτούλα με ευχές και μία λίστα με τις "δουλειές" που κάνει ένας μπαμπάς.
Τι κάνουν οι μπαμπάδες του δικού μας σχολείου για τα παιδάκια τους- σύμφωνα πάντα με τα ίδια:

κατεβάζουν από το διαδίκτυο παιδικές ταινίες
δίνουν πολλές αγκαλιές και φιλιά
φροντίζουν τα παιδιά τους, τα ταΐζουν και τα αγαπούν
τους κάνουν όλες τις χάρες
δουλεύουν και φέρνουν στο σπίτι χρήματα
τα πηγαίνουν βόλτες
όταν οι μπαμπάδες επιστρέφουν από τα ταξίδια φέρνουν πράγματα
οι μπαμπάδες μερικές φορές έχουν πολλή δουλειά και αργούν να επιστρέψουν σπίτι
αγοράζουν παιχνίδια
βοηθάνε τις μαμάδες, όπως πλένουν χαλιά, μαστορεύουν, ψήνουν στη ψησταριά, σκουπίζουν την αυλή κα