Ρατσισμός

Μια μικρή ιστορία που θα βοηθήσει τα παιδιά του νηπιαγωγείου να κατανοήσουν την έννοια του ρατσισμού και της προσφυγιάς.

Τα λόγια της ιστορίας και οδηγίες για τους εκπαιδευτικούς μπορείτε να βρείτε εδώ

Τα νήπια παρακολούθησαν την ιστορία της μικρής Ειρήνης και στη συνέχεια με τη βοήθεια δικών μου ερωτήσεων την αναδιηγήθηκαν.
 Ιδιαίτερη εντύπωση τους έκανε ότι η ηρωίδα είναι μόνη της, χωρίς τους γονείς της. Στην ερώτηση τους "που είναι οι γονείς", δόθηκαν απαντήσεις όπως ότι ίσως χάθηκαν στη φωτιά και την ψάχνουν και αυτοί ή ίσως πέθαναν. 
Τα παιδιά συνειδητοποιούν ότι οι διάφοροι ήρωες δε θέλουν την Ειρήνη γιατί είναι βρώμικη, με άσχημα ρούχα, χωρίς παπούτσια. Όλοι δηλαδή κοιτούν το "εξωτερικό περίβλημα" και αδιαφορούν για το "εσωτερικό", αυτά που αισθάνεται η ηρωίδα και αυτά που χρειάζεται.  Αυτό αποτελεί έναυσμα για να ξεχωρίσουμε τι είναι ανάγκες και τι επιθυμίες για τους ανθρώπους. Η Ειρήνη σίγουρα είχε ένα πολύ ωραίο δωμάτιο στο σπίτι της με παιχνίδια, η/υ, βιβλία κα. Στη συγκεκριμένη όμως περίπτωση χρειάζεται μόνο φαγητό, νερό, στέγη. Αυτά είναι ανάγκες γιατί χωρίς αυτά ο άνθρωπος πεθαίνει, τα υπόλοιπα είναι επιθυμίες γιατί τα ζητάμε αλλά μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς αυτά. 
Στη συνέχεια τα παιδιά χωρίζονται σε ομαδούλες όπου κάθε ομάδα αναλαμβάνει να ζωγραφίσει και μία σκηνή της ιστορίας. Τα αποτελέσματα της δουλειάς τους. 

To σπίτι της Ειρήνης καίγεται

Οι χωρικοί διώχνουν την Ειρήνη και την κυνηγούν οι αστυνόμοι

Στη χώρα των πετροφάγων

Οι μεταξωτές ουρές

Τα κοράκια

Στη χώρα των πλουσίων

Στη χώρα των φτωχών

Η Ειρήνη βρίσκει τον κο Καλόκαρδο

Σε επόμενη οργανωμένη, βλέποντας τις ζωγραφιές τους αναπαράγουν την ιστορία μόνα τους, χωρίς τη δική μου βοήθεια. 

Τα νήπια αναφέρονται στα συναισθήματα που νιώθει η Ειρήνη: φόβος, μοναξιά, λύπη, απελπισία, χαρά, ανακούφιση. Προσπαθούν να τα εκφράσουν χρησιμοποιώντας  το σώμα τους και εκφράσεις του προσώπου τους.

Φόβος

Απελπισία

Λύπη

Λύπη

Χαρά

Φτιάχνουμε όλοι μαζί ένα πίνακα όπου προσπαθούμε να διαχωρίσουμε τις ανάγκες μας, από τις επιθυμίες. Το υλικό, το βρίσκουμε σε διάφορα περιοδικά, όπου τα παιδιά κόβουν τις εικόνες και τις κατατάσσουν δικαιολογώντας την επιλογή τους. Βρήκαν αυτά που είναι απαραίτητα για να ζήσει καλά ένα μικρό παιδί και έδειξαν να κατανοούν ότι κάποια πράγματα μας κάνουν τη ζωή ευκολότερη και πιο ευχάριστη αλλά μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς αυτά.

Σε επόμενη οργανωμένη, συνεχίζουμε το θέμα μας χρησιμοποιώντας δύο κουτιά: ένα όμορφα τυλιγμένο κι ένα πιο φτωχό - τη δραστηριότητα την είδαμε στο blog της Παπουτσάκη Καλλιόπης. Καλώ τα παιδιά να διαλέξουν ποιο θέλουν και να εξηγήσουν γιατί. Η πλειονότητα των νηπίων διάλεξε το όμορφα τυλιγμένο κουτί γιατί απλά ήταν πιο όμορφο. Η έκπληξη τους ήταν μεγάλη όταν ανοίξαμε το κουτί και είδαν ότι το όμορφα τυλιγμένο είχε μέσα ένα σκουπίδι ενώ το άσχημο είχε σοκολατάκια!!

 Τονίζω ότι επέλεξαν όπως οι ήρωες της ιστορίας, αρνήθηκαν το κακοφτιαγμένο κουτί μόνο και μόνο για την εμφάνιση του. Αναφέρω ότι υπάρχουν όμορφοι εξωτερικά άνθρωποι, με ωραία ρούχα και πράγματα αλλά με άσχημη ψυχή και το αντίθετο. Στη συνέχεια με κλειστά τα μάτια τα παιδιά δοκιμάζουν διαφορετικού χρώματος σοκολατάκια για να καταλάβουν ότι έχουν όλα την ίδια γεύση- όπως τα παιδάκια που στεγάζονται στο ίδρυμα δίπλα μας έχουν διαφορετικό χρώμα, μάτια και μαλλιά, όπως τα παιδάκια που κάτι τους λείπει: είναι εξωτερικά διαφορετικά αλλά μέσα όλα είναι παιδάκια.

 Όταν χαρακτηρίζουμε κάποιον από την εμφάνιση του και όχι από τη συμπεριφορά του, γινόμαστε ρατσιστές και μεις όλοι μαζί λέμε όχι στο ρατσισμό. Στο τέλος έφαγαν τα καραμελάκια για να γλυκαθούν και το ευχαριστήθηκαν.

Νηπιαγωγοί: Αραβανή Β., Γραμματικοπούλου Χ.