Παγκόσμια ημέρα κατά της σχολικής βίας

Παγκόσμια ημέρα κατά της σχολικής βίας σήμερα 6/3 και ακούσαμε μαζί με τα παιδιά την ιστορία της Μόνας της χελώνας. Τα παιδιά προβληματίστηκαν όταν τη συζητούσαμε, η συμπεριφορά της χελωνίτσας αλλά και των συμμαθητών της γέννησαν απορίες:γιατί δεν ήθελαν τη Μόνα και γιατί αυτή δε ζήτησε βοήθεια από κανένα, άραγε αν δεν μιλούσαν τα πουλιά που θα είχε φτάσει η κατάσταση; Συμφωνούμε όλοι ότι η συμπεριφορά των συμμαθητών απέναντι στη χελωνίτσα δεν είναι σωστή και τονίζουμε ότι δε θα αφήσουμε να συμβεί κάτι τέτοιο στη δική μας τάξη.

Για να βοηθήσουμε τα παιδιά να κατανοήσουν τις καταστρεπτικές συνέπειες του bullying, ετοιμάσαμε την παρακάτω δραστηριότητα - η ιδέα είναι παρμένη από το internet και την έχουμε τροποποιήσει:

Δίνουμε στα παιδιά να ζωγραφίσουν μία μεγάλη καρδιά!

Αφού την τελειώσουν και τη θαυμάσουν για λιγουλάκι, ζητάμε από κάθε παιδί να κόψει ένα κομμάτι από την καρδιά. Κοιτούν λίγο παραξενεμένα αλλά ξεκινούν να το κάνουν.

  Όταν πια τελειώσουν κι έχουν όλοι στα χέρια τους από ένα κομμάτι, ζητάμε αν είναι δυνατό να ξαναγίνει η καρδιά όπως πριν. Οι περισσότεροι λένε όχι,  κάποιοι λένε ναι. Και πως θα γίνει αυτό; Μα φυσικά αν την κολλήσουμε. Ξεκινούν λοιπόν ξανά όλοι να κολλούν τα κομμάτια τους, προσπαθώντας να ξαναφτιάξουν την καρδιά.

 Την έφτιαξαν, αλλά είναι ίδια όπως πριν; Όχι φυσικά, είναι μια καρδιά σίγουρα, αλλά έχει σκισίματα, σημάδια, σε καμιά περίπτωση δεν είναι όπως πριν τη σκίσουμε. Εξηγώ στα παιδιά ότι έτσι έγινε και η καρδιά της Μόνας από την άσχημη συμπεριφορά των συμμαθητών της, έτσι γίνεται και η καρδιά κάθε παιδιού που το πληγώνουν σωματικά ή ψυχικά. Μπορεί να γιατρευτεί από τις πληγές της αλλά τα σημάδια θα είναι πάντα εκεί. Πραγματικά είδα πολλές προβληματισμένες φατσούλες.

Όχι λοιπόν στη Βία, βροντοφωνάζουμε όλοι μαζί.

Και κόβουμε ανθρωπάκια, τα βάφουμε και τα βάζουμε γύρω από την "πληγωμένη" καρδιά για να την προσέχουν και να γλυκαίνουν τον πόνο της.